wd wp Пошук:

Далына

Далына (укр.: Долина) — горад раённага значэння, цэнтр Далынскага раёна Івана-Франкоўскай вобласці Украіны. Умоўна Далына падзяляецца на некалькі частак. Сярод іх Старая Далына, Загор’е, Брочкаў, Гарадок.

Гісторыя

X ст. — 1918

Гісторыя Далыны ёсць вельмі багатай, бо горад узнік у X ст. і адносіцца да найстарэйшых гарадоў Прыкарпацця. Засяленне тутэйшых земляў хутчэй за ўсё абумоўлена тым, што тут выяўленыя паклады солі, а лясы багатыя драўнінай, грыбамі і ягадамі.

Першыя згадкі пра Далыну звязаныя з праўленнем польскага караля Уладзіслава Ягайлы. Паколькі ў старажытнасці рускія княствы былі падзеленыя на паветы і Далына належала да Жыдачыўскага. Зямельныя акты пацвярджаюць, што ў 1443 годзе пасля смерці Ягайлы уладальнікам Далыны стаў Міхаіл Кастэлян. У 1525 годзе па хадайніцтве гараджан Далыне было дадзена Магдэбургскае права і права на «выраб солі», а крыху пазней — на паленне гарэлкі. Даходы ад гэтага ішлі на рамонт гарадскіх валаў. Горад меў афіцыйную назву — «Вольны Каралеўскі горад Далына».

Побач з далінай ўзнікалі і развіваліся іншыя населеныя пункты, дзе таксама былі знойдзеныя саляныя крыніцы. Так з’явіліся Трасцянец, Солукаў, Слабада-Далынская, Ракаў і інш. Мясцовае насельніцтва ўзялося здабываць расол, і першая Долінская саляварня — правобраз сённяшняга солекамбіната — з’явілася толькі ў 1900 годзе.

Але не толькі солеварэннем славілася Далыншчына. У такіх вёсках, як Вітвіца, Гузееў, Герыня у канцы XVIII ст. дзейнічалі ўласныя папяровыя фабрыкі. У Велдзіжы (Шаўчэнкава), Максімаўцы, Мізуні здабывалі жалезную руду, займаліся ліцейнай справай. Нараўне з гэтымі рамёствамі развіваліся гандаль, земляробства, жывёлагадоўля.

Часта мірную працу жыхароў даліны і яе ваколіц парушалі набегі мангола-татарскіх заваёўнікаў, войны. У XVI ст. павятовае мястэчка захапілі польскія магнаты і яно пераходзіла ад аднаго арандатара да іншага. Небывалая спусташэнне перажыў горад у 1594 годзе, калі апынулася ў цяжкім ярме татарскіх ненасытнікаў. Але гараджане не мірыліся з прыгнётам. Дастаткова, напрыклад, было ўспыхнуць вызваленчай вайне ўкраінскага народа супраць польскіх захопнікаў пад кіраўніцтвам Багдана Хмяльніцкага, як многія з іх сышлі ў атрад Сямёна Высочана. Калі ўспыхнула вызваленчае паўстанне 1740-61 гадоў, то зброю ў рукі ўзяла амаль усё насельніцтва.

Але сілаў, каб атрымаць свабоду, а значыць ўтрымаць уладу, было мала. Пры першым падзеле Рэчы Паспалітай 1772 года зямлі Далыншчыны трапляюць у рукі Аўстра-Венгрыі, якая захавала сваё панаванне ў краі да 1918 года.

1918—1949

Калі ва Украіне з’явілася магчымасць атрымаць дзяржаўную незалежнасць, многія жыхары горада і павета ўсталі на абарону Заходне-Украінскай Народнай Рэспублікі, ўліліся ў шэрагі Украінскай Галіцкай Арміі.

Пасля УНР (Украінская Народная Рэспубліка) перастала існаваць, у Далыне, а гэта быў 1919 год, зноў вярнулася польская ўлада, якая душыла на найменшыя праявы свабоды і незалежнасці. Вясной, а менавіта 26 мая таго ж года ва ўрочышчы Букаў, што на ўскраіне горада, яны расстралялі сечевых стралкоў — Мікалая Фрышчына, Осіпа Фрышчына, Осіпа Байдуніка, Уладзіміра Мазуркевіча.

У трыццатыя гады на тэрыторыі Далыншчыны ўзнікаюць падпольныя ячэйкі АУН. Тут бывае, паколькі яго сям’я жыла ў в. Трасцянец кіраўнік Арганізацыі Украінскіх Нацыяналістаў Сцяпан Бандэра.

Адвакатам на Варшаўскім працэсе ў Сцяпана Бандэры быў далінянін Уладзімір Гарабавы, які дамогся адмены смяротнага пакарання.

На Яворынай гары ў Далыншчыне была размешчана школа «Алені» пад кіраўніцтвам маёра Фёдара Палявога, якія загінулі ў 1944 г. у адчайным баі са спецчасцю НКУС, а таксама краявога правадніка АУН Яраслава Мельніка, які быў забіты праваахоўнымі органамі ў 27-гадовым узросце з жонкаю Антанінай, немаўлятам Раманам і саўдзельнікамі ў бункеры, які знаходзіўся непадалёк ад школы.

Далыняне мужна змагаліся супраць нямецка-фашысцкіх захопнікаў (1941-45 гг), процідзейнічалі новаму прыходу бальшавіцкай улады. Ужо ў 60-я гады на Далыншчыне, а менавіта ў сёлах Кальне, Лужкі, Слабада Балехаўская, Солукі, зарадзілася новая палітычная арганізацыя — Украінскі Нацыянальны Фронт. Яго правадырамі былі Дзмітрый Квецко, Міхаіл Дзяк, Яраслаў Лесаў, Зінові Красоўскі, Мікалай Крайнік. Горад згадваюць ў крэсавай кнізе справядлівых на стар 176.

1950 — наш час

У 1989 годзе ў Далыне, упершыню ва Украіне быў знесены помнік Леніну. Арганізатарамі былі Пётр Січко і Сцяпан Палюляк.

Эканоміка

Хаця і славілася Далына сваёй соллю, больш пра яе даведаліся тады, калі тут 1950 пачалася прамысловая вытворчасць нафты. Нафтавай называюць яе і цяпер, калі мінула ўжо 50 гадоў, зараз у горадзе развіваюцца іншыя галіны народнай гаспадаркі. У Далыне прадстаўлены такія вытворчыя арганізацыі як ААТ «Управління бурових робіт», «Нафтогазове видобувне управління», «Долинський газопереробний завод», «Укртрансгаз», якія з’яўляюцца дачыннымі прадпрыемствамі НАК «Нафтогаз» . Праз тэрыторыю Далынскага раёна праходзіць нафтаправод Дружба і размешчана кампрэсарная станцыя.

Спорт

Горад вядомы па такім футбольным клубе, як: «Нафтавік». Аднак у пачатку 2008 года, праз спыненне фінансавання, клуб зняўся з чэмпіянату Украіны сярод камандаў Другой Лігі, дзе прымаў удзел.

Вядомыя ўраджэнцы

Сярод вядомых ураджэнцаў Далыны — украінскі грамадскі дзеяч і мецэнат Емяльян Антановіч і ўкраінскі кампазітар Яраслаў Лапацінскі

Гл. таксама

Спасылкі

Тэмы гэтай старонкі:
Катэгорыя·Населеныя пункты Абухіўскага раёна Катэгорыя·Населеныя пункты Авідзіяпольскага раёна Катэгорыя·Населеныя пункты Васылькіўскага раёна (Днепрапятроўская вобласць) Катэгорыя·Населеныя пункты Глухіўскага раёна Катэгорыя·Населеныя пункты Далынскага раёна (Івана-Франкоўская вобласць) Катэгорыя·Населеныя пункты Дэмыдзіўскага раёна Катэгорыя·Населеныя пункты Краснагвардзійскага раёна Катэгорыя·Населеныя пункты Крыжопільскага раёна Катэгорыя·Населеныя пункты Лыпавадалынскага раёна Катэгорыя·Населеныя пункты Млыніўскага раёна Катэгорыя·Населеныя пункты Мурованакурылівецкага раёна Катэгорыя·Населеныя пункты Мыкалаіўскага раёна (Львоўская вобласць) Катэгорыя·Населеныя пункты Нэдрыгайліўскага раёна Катэгорыя·Населеныя пункты Пэрэяслаў-Хмэльныцкага раёна Катэгорыя·Населеныя пункты Ратнэўскага раёна Катэгорыя·Населеныя пункты Тэплыцкага раёна Катэгорыя·Населеныя пункты Чэрнівецкага раёна Катэгорыя·Населеныя пункты Шаргарадскага раёна Катэгорыя·Населеныя пункты без насельніцтва Катэгорыя·Населеныя пункты без паштовага індэкса Катэгорыя·Населеныя пункты паводле алфавіта Катэгорыя·Населеныя пункты, заснаваныя ў 979 годзе Катэгорыя·Населеныя пункты, падпарадкаваныя Судакскаму гарсавету Катэгорыя·Пасёлкі гарадскога тыпу Сумскай вобласці
Змесціва гэтай старонкі з праектаў амерыканскага фонда «Вікімедыя» дасяжнае пад сукупнай ліцэнзіяй CC BY-SA 3.0 і GFDL.

Энцыклапедычны партал «Месцы беларускія» miescy.viedy.be