Душанбэ
Душанбэ́ (тадж.: Душанбе; з 1929 да 1961 года Сталінабад) — сталіца і найбуйнейшы горад Таджыкістана, размешчаны на рацэ Душанбінка ў Гісарскай даліне. Сярэдняя вышыня горада над узроўнем мора каля 800 метраў.
Гісторыя
Горад узнік ў 1924 годзе на месцы невялікага паселішча, у якім па панядзелках праходзілі вялікія кірмашы («душамбе» па-таджыкску — панядзелак). У 1920 годзе збеглы ад бальшавікоў апошні эмір Бухары, заснаваў у горадзе сваю рэзідэнцыю, але хутка быў выгнаны «Чырвонай арміяй». У 1929 годзе, праз горад прайшла чыгунка і ён стаў сталіцай новаўтворанай савецкай рэспублікі Таджыкістан.
З 1991 года — сталіца незалежнага Таджыкістана.
Дэмаграфія
Насельніцтва
- 1926 год — 6 000 чалавек
- 1939 год — 83 000 чалавек
- 1959 год — 227 000 чалавек
- 1979 год — 388 000 чалавек
- 1989 год — 582 000 чалавек
- 2002 год — 579 000 чалавек
- 2010 год — 706 100 чалавек
- 2014 год — 778 500 чалавек
- 2020 год — 863 400 чалавек
Нацыянальны склад
Рэлігія
- іслам — 93 %
- праваслаўе — 5 %
- ішныя - 2 %
Транспарт
Раёны
- Шахмансур
- Самані
- Фірдаўсі
- Сіно
Славутасці
- Таджыкскі нацыянальны музей
- Арка і помнік Ісмаілу Самані
- Таджыкскі акадэмічны тэатр оперы і балета імені Айні
- Таджыкскі тэатр імя Лахуці
- Свята-Мікалаеўскі сабор, Душанбэ
Вядомыя асобы
- Генрых Уладзіміравіч Губіш (нар. 1932) — беларускі і таджыкскі архітэктар.
- Веніямін Рыгоравіч Конюхаў (нар. 1936) — беларускі архітэктар.
- Віктар Міхайлавіч Папоў (нар. 1945) — беларускі архітэктар.
- Ігар Міхайлавіч Саўчанка (1957—2007) — урач-анестэзіёлаг-рэаніматолаг. Доктар медыцынскіх навук (2003), прафесар (2006).
Адукацыя
Літаратура
- Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т.6: Дадаізм — Застава / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн.: БелЭн, 1998. — Т. 6. — 576 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0106-0 (т. 6)
Спасылкі
- На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Душанбэ
Катэгорыя·Населеныя пункты паводле алфавіта
Змесціва гэтай старонкі з праектаў амерыканскага фонда «Вікімедыя» дасяжнае пад сукупнай ліцэнзіяй CC BY-SA 3.0 і GFDL.