Лагронья
Лагро́нья (ісп.: Logroño) — горад у Іспаніі, адміністрацыйны цэнтр аўтаномнай супольнасці Рыёха. Муніцыпалітэт знаходзіцца ў складзе раёна (камаркі) Лагронья. Сталіца вінаробчай Ла-Рыёхі, буйны прыпынак на шляху пілігрымаў па шляху Святога Якава ў Сант’яга-дэ-Кампастэла.
Насельніцтва — 152 тыс. жыхароў (2009).
Гісторыя
Лагронья, з’яўляецца старым паселішчам і спачатку ён быў пасёлкам, спачатку яго кантралявалі рымляне, а затым кельты. З X стагоддзя Лагронья аспрэчвалася паміж каралямі Навары і Кастыліі, але ў канчатковым выпадку быў далучаны да Кастыліі. Альфонса VI Кастыльскі прадаставіў Лагронья ў 1095 годзе Хартыю правоў, якая служыла ў якасці мадэлі для іншых іспанскіх гарадоў. У 1609 і 1610 гадоў горад быў галоўнай рэзідэнцыяй басконскага паграздзялення іспанскай інквізіцыі.
Эканоміка
Лагронья з’яўляецца гандлёвым і фінансавым цэнтрам супольнасці Рыёха. Яе эканоміка ў значнай ступені залежыць ад гандлю віном.
Славутасці
Горад на рацэ Эбра на мяжы Кастыліі і Навары ў сваёй гісторыі неаднаразова падвяргаўся набегам і разбурэнням. Старадаўніх пабудоў у горадзе практычна не захавалася. У цэнтры горада размяшчаюцца сабор Санта-Марыя-Рэдонда і храм Сант’яга-эль-Рэаль. Адзіны музей горада — Гісторыка-мастацкі музей Ла-Рыёхі.
Гарады-пабрацімы
Спасылкі
На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Лагронья- Афіцыйны сайт
Катэгорыя·Населеныя пункты паводле алфавіта Катэгорыя·Муніцыпалітэты Рыёхі
Змесціва гэтай старонкі з праектаў амерыканскага фонда «Вікімедыя» дасяжнае пад сукупнай ліцэнзіяй CC BY-SA 3.0 і GFDL.