Скаліца

Ска́ліца (славацк.: Skalica, ням.: Skalitz, венг.: Szakolca) — горад у Заходняй Славакіі на мяжы з Чэхіяй, раённы цэнтр.

У Скаліцы жыве каля 15 тыс. жыхароў, горад з’яўляецца культурным цэнтрам Паўночнага Загор’я.

Гісторыя

Першыя людзі пасяліліся ў наваколлях Скаліцы яшчэ ў часы неаліту, каля 4000 гадоў да нашай эры. Горад уваходзіў у склад Вялікай Маравіі, але згаданы быў упершыню ў 1218 г. ужо ў складзе Венгерскага каралеўства.

У 1372 г. венгерскі кароль Людовік I Вялікі падаў Скаліцы правы вольнага каралеўскага горада, якія дазвалялі гораду пабудаваць крапасныя сцены, вызвалялі гараджан ад падаткаў і да т.п.. Дзякуючы далейшаму заступніцтву Жыгімонта Люксембургскага, Скаліца ператвараецца ў важны гандлёвы цэнтр Венгерскага каралеўства, а ў XVII стагоддзі становіцца пятым па велічыні горадам Славакіі.

У канцы XIX стагоддзя Скаліца, нароўні з Марцінам і Ружамберкам, становіцца адным з цэнтраў славацкага руху супраць гвалтоўнай мадзьярызацыі славакаў.

У 1918 г. Скаліца была некалькі дзён сталіцай Славакіі, а з 1919 горад уваходзіць у склад Чэхаславакіі. Пасля «Аксамітавага разводу» з 1993 года горад у складзе Славакіі.

Славутасці

У Скаліцы захавалася нямала славутасцей:

• раманская ратонда св. Георгія
• сцены крэпасці
• езуіцкі касцёл
• фарны касцёл
• францысканскі кляштар і іншае.

Галерэя

• Цэнтр горада
• «Славацкі дом»
• «Славацкі дом»
• Каралеўская вуліца
• Гарадская крэпасць
• Гарадская крэпасць
• Ратонда св. Георгія
• Езуіцкі касцёл
• Царква трынітарыяў
• Кальварыя
• Францысканскі кляштар
• Кафедральны сабор

Спасылкі

• На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Скаліца
• Афіцыйны сайт горада Скаліца