Лаян

Лая́н (кіт. трад. 洛陽, спр. 洛阳 , піньінь: Luòyáng) — горад у цэнтральнай частцы Кітая, на рацэ Лахэ (басейн Хуанхэ), у правінцыі Хэнань.

Гісторыя

Заснаваны ў 12 ст. да н.э. Насельніцтва 760 тыс. жыхароў (1990).

Эканоміка

Чыгуначная станцыя, вузел аўтадарог. Горад — буйны цэнтр вытворчасці трактароў, горнага абсталявання і падшыпнікаў. Развіта таксама гумава-тэхнічная, тэкстыльная, харчовая прамысловасць, прамысловасць будаўнічых матэрыялаў.

Архітэктурныя помнікі

Каля Лаяна — шматлікія падземныя грабніцы (больш за 1000), у т.л. пачатку н.э. За 10 км на ўсход — храм Баймасы beru (68 г. н.э.) — адзін з першых будыйскіх храмаў у Кітаі, за 15 км на поўдзень — будыйскі пячорны храм Лунмынь (495—898 гг., цяпер музей).

Музеі

Абапіраючыся на багатыя гістарычныя і культурныя рэсурсы, Лаян ператвараецца ў музейную сталіцу Кітая. У горадзе адкрыты 66 музеяў, сярод іх Лаянскі музей старажытных грабніц been, Лаянскі музей been і інш. Тут захоўваецца амаль 420 тысяч гісторыка-культурных рэліквій[2].

Гарады-пабрацімы

•  Акаяма, Японія
•  Лескавац, Сербія
•  Плоўдзіў, Балгарыя[3]
•  Сукагава[d], Японія (1 жніўня 1993)
•  Тальяці, Расія (красавік 2000)
•  Тур, Францыя (1982)[4]

Зноскі

1. ↑ Seventh National Population Census of the People’s Republic of China
2. ↑ Лаян становіцца музейнай сталіцай Кітая
3. ↑ https://www.plovdiv.bg/en/about-plovdiv/побратимени-градове/
4. ↑ https://www.tours.fr/action-municipale/364-jumelages-et-partenariats.htm#par2406

Літаратура

• Лаян // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш.. — Мн.: БелЭн, 1999. — Т. 9: Кулібін — Малаіта. — С. 168. — 560 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0155-9 (т. 9), ISBN 985-11-0035-8.

Спасылкі

• На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Лаян