Угар

Угар, Угор’е, Вугор — колішняе магдэбургскае мястэчка ў Браслаўскім павеце Віленскага ваяводства Вялікага Княства Літоўскага. Цяпер у межах вёскі Богіна.

Гісторыя

У 1787 годзе пад кіраўніцтвам архітэктара Адамовіча праз возера Богінскае была пабудавана штучная дамба, якая злучыла Богіна з мястэчкам Угар[1].

29 сакавіка 1792 года кароль і вялікі князь Станіслаў Аўгуст Панятоўскі надаў Угару Магдэбургскае права і герб: «у срэбным полі Святы Юрай, які забівае дзідай цмока»[2]. У гэты час тут было 48 дымоў.

У часы паўстання Т. Касцюшкі 3 чэрвеня 1794 года каля Угара канфедэраты напалі на абоз графа Мікалая Мануцы, які ахоўвалі расійскія войскі. Па здушэнні паўстання граф надумаў ліквідаваць прывілеі местачкоўцаў, якіх на той час налічвалася каля 350. Урэшце ён спаліў Угар, а жыхароў перасяліў на другі бок возера, каля маёнтка Богіна. Усе скаргі местачкоўцаў выявіліся марнымі ва ўмовах крызісу дзяржавы і безуладдзя[3].

Зноскі

1. ↑ Вандруем разам у Богіна
2. ↑ Геральдыка беларускіх местаў, 1998, с. 245
3. ↑ Памяць. Браслаўскі раён, 1998

Літаратура

• Памяць: Гіст.-дакум. хроніка Браслаўскага р-на. — Мн.: Паліграфафармленне, 1998. — 709 c.: іл. — ISBN 985-6351-03-0.
• Цітоў А. Геральдыка беларускіх местаў (XVI — пачатак XX ст.). — Мн.: Полымя, 1998. — 287 с. — ISBN 985-07-0131-5.