Бэлць

Бэлць (рум.: Bălţi), таксама Бе́льцы (руск.: Бе́льцы) — горад на рацэ Рэўт, другі па велічыні пасля сталіцы Малдовы горад, палітычны, эканамічны, культурны, адукацыйны цэнтр, колькасць насельніцтва каля 127 600 чалавек (2004).

Геаграфія і прырода

Бэлць размешчана на поўначы Малдовы, за 130 км на паўночны захад ад Кішынёва, на ўзгорыстай раўніне (Белцкі стэп), у месцы ўпадзення ў Рэўт ракі Рэўцел.

Рэўт перасякае горад з паўночнага ўсходу на паўднёвы захад, Рэўцел — з паўднёвага ўсходу на паўночны захад. Агульная даўжыня гэтых рэк на тэрыторыі Бэлці складае 17 км. Праз горад працякаюць таксама рэчкі Капачанка і Флэмындэ — прытокі Рэўта. Усе рэкі адносяцца да басейна Днястра. На тэрыторыі Бэлці існуе некалькі штучных азёр: Гарадское, Камсамольскае, Кірпічнае.

Плошча горада — 41,43 км², з прыгарадамі — 78 км². Бэлць знаходзіцца ў 7-бальнай сейсмічная зоне. Глебавую структуру складаюць звычайны чарназём і гліністыя супескі.

Герб і сцяг

Сучасныя герб і сцяг Бэлці былі зацверджаны на пасяджэнні Савета муніцыпій ў красавіку 2006 года. Праекты герба і сцяга распрацаваў член Дзяржаўнай камісіі па геральдыцы Сільвіу Табак.

Герб

Асноўны элемент герба — шчыт, на які нанесены дванаццаць чаргавальных гарызантальных палос сярэбранага і сіняга колеру. Сярэбраны колер сімвалізуе ваду, сіні — зямлю. Спалучэнне гэтых колераў сімвалізуе малдаўскую назву горада, літаральна азначае «дрыгва» (г.зн. вада і зямля).

На шчыце намаляваны лучнік ў малдаўскіх даспехах часоў Стэфана Вялікага. Гэты элемент быў запазычаныя з герба Бэлці 1930 года, у якім ён сімвалізаваў, як было паказана ў афіцыйных матэрыялах, «старажытную вайсковую варту і баі ў дадзеным рэгіёне Малдовы». Адзенне лучніка чырвонага колеру, воінскі рыштунак — залатога.

Над шчытом — сярэбраная карона ў выглядзе замкавай сцяны з сям`ю вежамі (т. зв. Вежавыя, або сцяна, карона). Гэты элемент ўказвае на тое, што Бэлць здаўна мае статус горада. Колькасць вежаў сімвалізуе значнасць населенага пункта. У Малдове, акрамя Бэлці, права выкарыстоўваць у гербе семігаловую карону маюць яшчэ толькі два гарады: Кішынёў і Ціраспаль. У эмблеме іншых гарадоў можа быць толькі тры або пяць вежаў.

Шчыт падтрымліваюць дзве сярэбраныя коні, паднятыя на дыбкі. Конь — старажытны сімвал гэтага рэгіёну. Першым гербам Бэлці (1826) быў шчыт з выявай галавы гэтай жывёлы. Пад шчытом знаходзіцца дэвізная стужка з надпісам на лацінскай мове: CEDANT ARMA TOGAE (Няхай зброя саступіць месца тозе).

Сцяг

Сцяг уяўляе сабой палатно з двух гарызантальных палос: сярэбранага (верхняя) і сіняга (ніжняя) колеру. У цэнтры палатна размешчаны асноўны элемент герба — шчыт з выявай лучніка.

Эканоміка

• Бэлцкая свабодная эканамічная зона.

Гл. таксама

• Мікалай Дзмітрыевіч Філіп

Зноскі

1. ↑ Enciu N. Orașul și județul Bălți de la începuturi până în anul Marii Uniri // Dialogica, revistă de studii culturale și literatură — Chișinău: 2019. — С. 104–115.
2. ↑ Михалевский Р. Академия наук: 1421 год не является датой первого упоминания о Бельцах // СП — Бельцы: 2016.
3. ↑ Природные ресурсы и окружающая среда в Республике Молдова. Кішынёў, Нацыянальнае Бюро Статыстыкі Рэспублікі Малдова, 2011. - 104 стр.
4. ↑ Численность постоянного населения Республики Молдова на 1 января 2011а в территориальном разрезе — пресс-релиз Национального бюро статистики от 12 марта 2011

Спасылкі

• На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Бэлць