Панізоўе (Лагойскі раён)
У паняцця ёсць і іншыя значэнні, гл. Панізоўе. Панізо́ўе[1] (трансліт.: Panizoŭje, руск.: Понизовье) — вёска ў Лагойскім раёне Мінскай вобласці, на рацэ Гайна. Уваходзіць у склад Лагойскага сельсавета.
Размешчана за 8 км на ўсход ад Лагойска. Панізоўе ўваходзіць у склад Лагойскага сельсавета. Колькасць насельніцтва на 2003 г. склала 87 чалавек.
Гісторыя
У 18 ст. вёска ў складзе фальварка Заазер’е, уласнасць віленскага капітула, у другой палавіне ўладанне Тызенгаўзаў і Тышкевічаў.
Паводле рэвізіі 1795 г. 16 двароў, 126 жыхароў. У 1811 г. вёска, 87 рэвізскіх душ мужчынскага полу, уласнасць графа П. Тышкевіча. У 1813 г. на могілках пабудавана драўляная Свята-Міхайлаўская царква. У 1833 г. у складзе маёнтка Лагойск. З 1866 г. вёска адносілася да Лагойскага праваслаўнага прыход Свята-Мікалаеўскай царквы.
Помнікі архітэктуры
- Канюшня. Пабудаваная з дрэва ў 1912 г.
Страчаная спадчына
- Свята-Міхайлаўская царква. Пабудавана ў 1813 г. Царква — помнік народнага драўлянага дойлідства. Знаходзілася на могілках. Была пабудавана прамавугольным у плане зрубам (12,5 х 10,5 х 5,5 сажня). Над яго двухсхільным дахам узвышалася 4-слуповая званічка, 2 бакавыя вокны асвятлялі малітоўную залу. Была прыпісана да Свята-Мікалаеўская царквы ў Лагойску.
Выбітныя асобы
- Уладзімір Рудак — партызан-разведчык, удзельнік аперацыі па ліквідацыі В. Кубэ.
Зноскі
- ↑ Назвы населеных пунктаў Рэспублікі Беларусь: Мінская вобласць: нарматыўны даведнік / І. А. Гапоненка, І. Л. Капылоў, В. П. Лемцюгова і інш.; пад рэд. В. П. Лемцюговай. — Мн.: Тэхналогія, 2003. — 604 с. ISBN 985-458-054-7. (DJVU)
Спасылкі
- На Вікісховішчы пакуль няма медыяфайлаў па тэме, але Вы можаце загрузіць іх
- Панізоўе на Radzima.org
Катэгорыя·Населеныя пункты Беларусі з насельніцтвам з Вікідадзеных Катэгорыя·Населеныя пункты Лагойскага раёна Катэгорыя·Населеныя пункты паводле алфавіта
Змесціва гэтай старонкі з праектаў амерыканскага фонда «Вікімедыя» дасяжнае пад сукупнай ліцэнзіяй CC BY-SA 3.0 і GFDL.