Старабільск

Старабі́льск (укр.: Старобільськ) — горад, раёны цэнтр у Луганскай вобласці Украіны. Размешчаны на левым беразе ракі Айдар, за 95 км ад Луганска.

Гісторыя

Пасяленне Більска было заснавана ўкраінскімі ўцякачамі-сялянамі з Палтаўшчыны і Чарнігаўшчыны ў канцы 16 ст., паўторна паселішча ўзрадзілася ў 1686 казакамі Астрожскага слабадскога палка над назвай Старабільскэ (гэтую назву горад меў да 1933).

З 1730-х да 1797 мястэчка называлася Стара Біла, прасля чаго ізноў стала Старабільскэ. З 1797 — цэнтр павета Слабодска-Украінскай губерніі, з 1802 — у Варонежскай губерніі, з 1824 — у Харкаўскай губерніі. Згодна перапісу 1897 у Старабільску жыло 13 100 асоб.

У 1918 падчас Грамадзянскай вайны каля Старабільску праходзілі баі войск УНР і Данскіх казакаў атамана Краснова. У 1939—1940 каля Старабільска змяшчаўся лагер НКУС для палонных польскіх афіцэраў і салдат. У студзені 1943 Старабільск стаў першым горадам на Украіне, вызваленным ад нямецка-фашышкіх захопнікаў.

У 1975 у горадзе жыло 22 100 жыхароў.

Насельніцтва

Колькасьць

Мова

Зноскі

1. ↑ Памятная книжка Харьковской губернии на 1862 год — С. 33.

Спасылкі

• На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Старабільск