Хайкоу
Хайко́у, Хайкоў[1] (кіт.: 海口市) — горад, адміністрацыйны цэнтр кітайскай правінцыі Хайнань. Насельніцтва (2010 г.) - 2 046 189 чал.
Геаграфія
Хайкоу знаходзіцца на поўначы вострава Хайнань ля ўзбярэжжа бухты Хайкоу ў 2280 км на паўднёвы захад ад Пекіна і 7761 км на паўднёвы ўсход ад Мінска. Частка тэрыторыі горада месціцца на невялікіх астравах у моры. Агульная плошча, якая знаходзіцца пад гарадскім кіраваннем, — 2304,84 км², але ў яе склад таксама ўваходзяць суседнія селькагаспадарчыя і прамысловыя тэрыторыі. У межах Хайкоу некалькі маляўнічых пясчаных пляжаў.
Клімат горада Хайкоу з’яўляецца пераходным ад субтрапічнага да трапічнага, дастаткова вільготны. Сярэдняя тэмпература ліпеня — ад +25,5° C да 33,1° C, студзеня — ад +15,4° C да 21° C. Сярэднегадавая колькасць ападкаў — 1652,1 мм. Найбольш дажджлівая пара цягнецца з пачатку чэрвеня да канца верасня.
Гісторыя
Кітайскія гісторыкі лічаць, што Хайкоу быў заснаваны ўжо ў часы імперыі Хань і з’яўляўся галоўным портам для кітайскага адміністрацыйнага цэнтра Хайнаня, К’юнгшаня (зараз уваходзіць у склад Хайкоу). Сама назва горада значыць «порт» або «бухта». Але ў дакументах яго назва пачала ўзгадвацца толькі ў эпоху імперыі Мін. Ён адыгрываў значную ролю ў гандлі паміж востравам Хайнань і мацерыковым Кітаем, а таксама з краінамі Паўднёва-Усходняй Азіі. Палітыка абмежавання кантактаў з іншаземцамі, якую ў далейшым праводзіла маньчжурская дынастыя, прывяла да часовага заняпаду. Але пасля адкрыцця порта для іншаземных караблёў у 1858 г. Хайкоу хутка рос і з цягам часу ператварыўся ў галоўны эканамічны цэнтр вострава Хайнань.
У 1988 г. Хайкоу быў абвешчаны адміністрацыйным цэнтрам утворанай правінцыі Хайнань.
Эканоміка
Хайкоу — важны транспартны і фінансавы цэнтр правінцыі Хайнань. Тут працуюць глыбакаводны порт, міжнародны аэрапорт, ідзе будоўля хуткаснай чыгункі. Прамысловыя прадпрымствы Хайкоу вырабляюць аўтамабілі, вырабы з гумы, фармацэўтыку, перапрацоўваюць сельскагаспадарчую прадукцыю. Важную галіну гарадской эканомікі складае турызм. На поўдні горада дзейнічае свабодная гандлёвая зона (1,93 км²).
Гарады-пабрацімы
Спасылкі
Зноскі
- ↑ Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш.. — Мн.: БелЭн, 1999. — Т. 8: Канто — Кулі. — 576 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0144-3 (т. 8), ISBN 985-11-0035-8. — табліца «Адміністрацыйны падзел Кітая»
Катэгорыя·Населеныя пункты паводле алфавіта
Змесціва гэтай старонкі з праектаў амерыканскага фонда «Вікімедыя» дасяжнае пад сукупнай ліцэнзіяй CC BY-SA 3.0 і GFDL.