Анікшчэй

Анікшчэй (літ.: Anykščiai, традыцыйная беларуская назва — Ані́кшты) — горад у паўночнай Літве. З’яўляецца адміністрацыйным цэнтрам Анікшчэйскага раёна Уцянскага павета. Колькасць насельніцтва складе каля 12 тыс. чалавек.

Праз горад праходзіць чыгунка Панявежыс — Швянчоніс. Размешчаны за 100 км ад Вільнюса і за 52 км ад Уцяны, на рацэ Швянтойі (прыток Віліі). Анікшчэй знаходзяцца ў этнаграфічным рэгіёне Аўкштайція.

Гісторыя

Першыя згадкі паселішча датаваны 1442 годам[2]. У XVI ст. пабудаваны “двор” Радзівілаў. Магдэбургскае права Анікшчэй атрымаў 17 студзеня 1792 года прывілеем вялікага князя Станіслава Аўгуста Панятоўскага.

Пасля падзелаў Рэчы Паспалітай горад апынуўся ў складзе Расійскай імперыі. Жыхары горада актыўна ўдзельнічалі ў паўстаннях 1830—1831 і 1863—1864 гадоў, а ў наваколлі горада дзейнічала майстэрня па вытворчасці зброі для паўстанцаў.

У 1902 годзе пабудавана водная электрастанцыя. Большасць насельніцтва Анікшчэя была яўрэямі, якія практычна ўсе знішчаны гітлераўцамі пад час Другой Сусветнай вайны. Пасля 1920 года Анікшчэй знаходзіўся ў складзе Літоўскай рэспублікі, а з 1940 года ў складзе СССР. З 1990 года ў складзе Літоўскай Рэспублікі.

Зноскі

1. ↑ Resident population by city / town at the beginning of the year — Statistics Lithuania, 2019. Праверана 19 чэрвеня 2022.
2. ↑ Baranauskas, Tomas. Drumstas vanduo Anykščių istorijos ištakose, Lituanistica, 2022, nr. 3 (129), p. 250-253.

Спасылкі

• На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Анікшчэй