Клішава
Клі́шава[2] (трансліт.: Klišava, руск.: Клишево) — вёска ў Віцебскім раёне Віцебскай вобласці, на аўтамабільнай дарозе Н2353 (Палудзеткі — Клішава). Уваходзіць у склад Бабініцкага сельсавета. Плошча 9,4471 га[1].
Гісторыя
У складзе Расійскай імперыі
Пасля першага падзелу Рэчы Паспалітай 1772 года вёска ў складзе Расійскай імперыі. У 1834 годзе цэнтр маёнтка Клішава, у якім было 26 рэвізскіх сялянскіх душ. У 1846 годзе маёнтак належаў калежскаму асэсару памешчыку А. М. Паплаўскаму. У 1847 годзе тут 3 двары. У 1878 годзе прыватная ўласнасць памешчыцы Сямашка, якой належала 124 дзесяцін зямлі.
У 1905 годзе вёска (2 двары) у складзе Бабініцкай воласці Віцебскага павета Віцебскай губерні; належала сельскагаспадарчаму таварыству.
У складзе СССР
25 сакавіка 1918 года згодна з Трэцяй Устаўной граматай вёска абвешчана часткай Беларускай Народнай Рэспублікі. З 1 студзеня 1919 года ў адпаведнасці з пастановай І з’езда КП(б) Беларусі вёска ўвайшла ў склад БССР.
Па рашэнні VI (надзвычайнага) з’езда Саветаў (надзвычайны) рабочых, сялянскіх і чырвонаармейскіх дэпутатаў (13 — 16 сакавіка 1924 г., Мінск) вёска перайшла ў склад Беларускай ССР. З 20 жніўня 1924 года вёска ў складзе Бабініцкага сельсавета Віцебскай акругі, з 20 лютага 1938 года — Віцебскага раёна Віцебскай вобласці. У 1926 годзе — 4 двары. У 1939 годзе ў Клішава пераселены жыхары вёскі Кротава, а ў 1940 годзе — вёскі Станоўшчына.
З ліпеня 1941 па чэрвень 1944 гадоў вёска акупіравана нямецкімі войскамі. Дзякуючы праверкам шматлікіх матэрыялаў, якія паступілі ў Віцебскі падпольны абкам КП(б)Б, высветлена, што «5 байцоў партызанскай брыгады «Аляксей» зайшлі ў хату да жонкі інструктара Гарадоцкага РК КП(б)Б Шыфалінай, пад страхам зброі прымусілі яе маўчаць і не выходзіць з хаты, а самі ў гэты час з сараю забралі 6 шт. курэй і 4 — у суседа, зарэзалі іх і сышлі»[3].
Да 22 снежня 1960 года вёска ўваходзіла ў склад Ботаніцкага сельсавета[4].
Беларусь
1 студзеня 2003 года ў вёсцы 3 двары; уваходзіла ў склад сельскагаспадарчага вытворчага кааператыва «Палудзеткі».
Насельніцтва
- XIX стагоддзе: 1847 — 38 чал.
- XX стагоддзе: 1905 — 12 чал.; 1926 — 13 чал.
- XXI стагоддзе: 1 студзеня 2003 — 4 чал.
Літаратура
- З гісторыі населеных пунктаў / Падрых. В. В. Віталева // Памяць Віцебскага раёна: Гісторыка-дакументальная хроніка / Рэдкал.: А. П. Красоўскі [і інш.]; Укл. У. І. Мезенцаў; Маст. Э. Э. Жакевіч. — Мн.: Мастацкая літаратура, 2004. — 772 с.: іл. — С. 746. — ISBN 985-02-0647-0.
Зноскі
- 1 2 Решение Витебского районного Совета депутатов 30 ноября 2017 г. № 175 «Об установлении границ сельских населенных пунктов Витебского района Витебской области и признании утратившими силу некоторых решений Витебского районного Совета депутатов» (руск.)
- ↑ Назвы населеных пунктаў Рэспублікі Беларусь: Віцебская вобласць: нарматыўны даведнік / У. М. Генкін, І. Л. Капылоў, В. П. Лемцюгова; пад рэд. В. П. Лемцюговай. — Мн.: Тэхналогія, 2009. — 668 с. ISBN 978-985-458-192-7 (DJVU).
- ↑ Нацыянальны архіў Рэспублікі Беларусь. — Ф. 4. — В. 25. — Спр. 2145. — Арк. 3.
- ↑ Рашэнне выканкома Віцебскага абласнога Савета дэпутатаў працоўных ад 22 снежня 1960 г. // Збор законаў, указаў Прэзідыума Вярхоўнага Савета Беларускай ССР, пастаноў і распараджэнняў Савета Міністраў Беларускай ССР. — 1961, № 4 (924).
Спасылкі
- На Вікісховішчы пакуль няма медыяфайлаў па тэме, але Вы можаце загрузіць іх
Катэгорыя·Населеныя пункты Беларусі з насельніцтвам з Вікідадзеных Катэгорыя·Населеныя пункты Віцебскага раёна Катэгорыя·Населеныя пункты паводле алфавіта
Змесціва гэтай старонкі з праектаў амерыканскага фонда «Вікімедыя» дасяжнае пад сукупнай ліцэнзіяй CC BY-SA 3.0 і GFDL.