Рабат

Рабат (араб. الرباط‎‎) — сталіца і адзін з самых вялікіх гарадоў Марока, размяшчаецца на захадзе краіны, на ўзбярэжжы Атлантычнага акіяна ў вусці ракі Бу-Рэгрэг. Насельніцтва налічвае 1,7 млн чалавек.

Гісторыя

У 1150 паблізу антычнага паселішча Сале Альмахады пабудавалі крэпасць, якая стала ядром умацаванага паселішча і базай для ваенных экспедыцый арабаў у Андалусію.

З XVII ст. пачалося хуткае развіццё горада ў выніку масавага перасялення сюды з Іспаніі андалускіх мусульман (маўраў) — умелых рамеснікаў, гандляроў і мараплаўцаў. З 1666 Рабат у складзе шэрыфскай дзяржавы Алаўітаў. У XIX ст. важны палітычны і эканамічны цэнтр Марока. У 1912—1956 Рабат — адміністрацыйны цэнтр французскай зоны пратэктарату. У 1930—1950-я цэнтр нацыянальна-вызваленчай барацьбы.

З 1956 сталіца незалежнага Марока.

Гарады-пабрацімы

• Афіны, Грэцыя (9 ліпеня 1990)
• Каір, Егіпет
• Віфлеем, Палесцінская аўтаномія[1]
• Туніс, Туніс (з 1987)[2]
• Ганалулу, ЗША
• Стакгольм, Швецыя
• Стамбул, Турцыя
• Бурса, Турцыя (з 2010)
• Мадрыд, Іспанія[3]
• Севілья, Іспанія[4]

Зноскі

1. ↑ Гарады-пабрацімы Віфлеема Архівавана 7 студзеня 2019. Афіцыйны сайт Віфлеема
2. ↑ Cooperation Internationale Архівавана 8 мая 2008. Міжнароднае супрацоўніцтва горада Туніс (фр.)
3. ↑ Madrid city council webpage “Mapa Mundi de las ciudades hermanadas Ayuntamiento de Madrid.
4. ↑ AN^MAR - Red de Hermanamientos entre Ciudades Marroquies y Andaluzas - Convenios y hermanamientas (нявызн.) (недаступная спасылка). An-mar.org (1 мая 2006). Архівавана з першакрыніцы 25 ліпеня 2011. Праверана 15 верасня 2011.

Літаратура

• Рабат // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш.. — Мн.: БелЭн, 2001. — Т. 13: Праміле — Рэлаксін. — С. 181—182. — 576 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0216-4 (т. 13), ISBN 985-11-0035-8.

Спасылкі

• На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Рабат