Рацніча

Рацніча[1] (літ.: Ratnyčia, традыцыйная беларуская назва — Ротніца) — вёска ў Друскінінкайскім самакіраванні Алітускага павета Літвы. Уваходзіць у склад горада Друскінінкая. Размешчана пры ўтоку ракі Рацніча (Ратнічанкі) у Нямунас, ва ўсходняй частцы горада.

Гісторыя

Вялікае Княства Літоўскае

Упершыню Ротніца ўпамінаецца ў XVII стагоддзі. У гэты час яна ўваходзіла ў склад Троцкага павета Троцкага ваяводства.

У 1762 годзе з фундацыі Лявона Сапегі ў Ротніцы быў пабудаваны касцёл.

Пад уладай Расійскай імперыі

У выніку трэцяга падзелу Рэчы Паспалітай у 1795 годзе Ротніца апынулася ў складзе Расійскай імперыі, у Троцкім павеце Віленскай губерні.

На 1866 год у Ротніцы было 44 будынкі.

Найноўшы час

У 1920 годзе Ротніца апынулася ў складзе Сярэдняй Літвы, у 1922 годзе — у складзе міжваеннай Польскай Рэспублікі.

Пасля заняцця тэрыторыі ў выніку паходу ў Заходнюю Беларусь у верасні 1939 года ўлады СССР перадалі мястэчка Літве. У чэрвені 1941—1944 гадах Ротніца знаходзілася пад акупацыяй Трэцяга Рэйха.

• Мястэчка на малюнках Напалеона Орды
• Рака Ратнічанка, 1868 г.
• Рака Ратнічанка
• Магіла Яна Чачота
• Магіла Яна Чачота

Насельніцтва

• XIX стагоддзе: 1866 год — 217 чал., з 46 каталікоў і 171 іўдзей[2]
• XX стагоддзе: 1970 год — 560 чал.

Славутасці

• Касцёл Святога Барталамея Апостала (1910)
• Магіла Яна Чачота (1847)
• Могілкі іўдзейскія

Зноскі

1. ↑ Напісанне ў адпаведнасці з ТКП 187-2009 (03150) «Спосабы і правілы перадачы геаграфічных назваў і тэрмінаў Літоўскай Рэспублікі на беларускую мову»
2. ↑ Krzywicki J. Rotnica // Słownik geograficzny… T. IX. — Warszawa, 1888. S. 812.

Спасылкі

• На Вікісховішчы пакуль няма медыяфайлаў па тэме, але Вы можаце загрузіць іх
• Ротніца на сайце Radzima.org