wd wp Пошук:

Славутыч

Славутыч[1] (укр. Славутич) — горад у Кіеўскай вобласці Украіны. Горад стаіць на левым беразе Дняпра (Славутыч — старажытнаславянская назва Дняпра). У цяперашні час насельніцтва Славутыч складае каля 25.050 чалавек. Большасць з дарослага насельніцтва працуе на Чарнобыльскай АЭС.

Геаграфія

Славутыч размешчаны на левым беразе Дняпра, за 40 км ад Чарнігава, 45 км ад Прыпяці, 50 км ад Чарнобыля і 200 км ад Кіева. Геаграфічна знаходзіцца ў межах Чарнігаўскага раёна Чарнігаўскай вобласці, аднак адміністрацыйна адносіцца да Кіеўскай вобласці.

Гісторыя

Славутыч — наймаладзейшы горад Украіны. Яго будаўніцтва пачалося ў 1986 годзе неўзабаве пасля Чарнобыльскай аварыі, каб размясціць у ім працаўнікоў АЭС з сем’ямі, эвакуіраваных з Прыпяці. Назва ўзятая ад старарускай назвы ракі Дняпро.

Першыя жыхары засяліліся ў свае хаты ў кастрычніку 1988 года. Дагэтуль тут пераважна жывуць пацярпелыя, адселеныя з забруджанай зоны, 8000 з якіх у часе аварыі былі дзецьмі. Большасць працаздольнага насельніцтва Славутыча працуе на атамнай станцыі, куды пракладзеная чыгунка[uk], што двойчы перасякае беларускую мяжу, а таксама на прадпрыемствах зоны адчужэння.

Славутыч быў запланаваны як «горад XXI стагоддзя», у яго пабудове ўдзельнічалі будаўнікі і архітэктары з васьмі савецкіх рэспублік: Азербайджанскай, Армянскай, Грузінскай, Латвійскай, Літоўскай, Расійскай, Украінскай і Эстонскай. У выніку горад падзелены на восем мікрараёнаў[2], якія маюць свой унікальны стыль і атмасферу.

Да 17 ліпеня 2020 горад меў статус абласнога значэння і не ўваходзіў у склад якога-небудзь раёнаў. Горад быў цэнтрам Славутыцкага гарадскога савета.

Насельніцтва

Колькасць

Насельніцтва
1989200120082011201220132014
11 364 24 402 24 391 24 492 24 726 24 826 25 112

У Славутычы назіраецца высокая нараджальнасць і нечакана нізкая смяротнасць, таму сярэдні ўзрост жыхара Славутыча значна меншы за любы іншы горад Украіны. Больш за ⅓ ягоных насельнікаў маладзейшыя за 18 гадоў.

Мова

Насельніцтва паводле роднай мовы (2001)
украінская моварускаябеларускаяармянская
55,42 % 42,58 % 1,25 % 0,26 %

Зноскі

  1. Напісанне ў адпаведнасці з ТКП 177-2009 (03150) «Спосабы і правілы перадачы геаграфічных назваў і тэрмінаў Украіны на беларускую мову»
  2. Sébastien Daycard-Heid.. A second life for the inhabitants of Chernobyl(англ.)  (недаступная спасылка). Cafébabel (24 красавіка 2006). Архівавана з першакрыніцы 29 снежня 2013. Праверана 27 красавіка 2016.

Спасылкі

Тэмы гэтай старонкі:
Катэгорыя·Населеныя пункты паводле алфавіта
Змесціва гэтай старонкі з праектаў амерыканскага фонда «Вікімедыя» дасяжнае пад сукупнай ліцэнзіяй CC BY-SA 3.0 і GFDL.

Энцыклапедычны партал «Месцы беларускія» miescy.viedy.be