Стаклішкес

Ста́клішкес[1] (літ.: Stakliškės, традыцыйная беларуская назва — Стаклішкі) — вёска ў Прыенайскім раёне Каўнаскага павета Літвы. Цэнтр Стаклішкескай сянюніі. Размешчана на ўсход ад Прыеная, на аўтамабільнай дарозе Прыенай — Тракай. Насельніцтва на 2011 год — 747 чалавек.

Гісторыя

Вялікае Княства Літоўскае

Першы пісьмовы ўспамін пра Стаклішкі датуецца 1375 годам. У 1413 годзе яны ўвайшлі ў склад Троцкага павета Троцкага ваяводства.

У 1513 годзе Стаклішкі сталі мястэчкам. У 1586 годзе тут збудавалі першы касцёл. 16 студзеня 1792 года кароль і вялікі князь Станіслаў Аўгуст Панятоўскі надаў Стаклішкам Магдэбургскае права і герб.

Пад уладай Расійскай імперыі

У выніку трэцяга падзелу Рэчы Паспалітай у 1795 годзе Стаклішкі апынуліся ў складзе Расійскай імперыі, у Троцкім павеце Віленскай губерні.

На 1866 год у Стаклішках было 272 будынкі.

Найноўшы час

Пасля польска-літоўскіх баёў і падпісання пагаднення паміж міжваеннай Польскай Рэспублікай і Літвой у 1919 годзе Стаклішкі апынуліся ў складзе Літвы. У часы Другой сусветнай вайны з чэрвеня 1941 да 1944 года мястэчка знаходзілася пад акупацыяй Трэцяга Рэйха.

Насельніцтва

• XIX стагоддзе: 1866 год — 1644 чал., з іх 936 каталікоў, 41 праваслаўны, 5 евангелістаў, 355 іўдзеяў і 7 мусульман[2]
• XXI стагоддзе: 2011 год — 747 чал.

Славутасці

• Капліца
• Касцёл Найсвяцейшай Тройцы (1776) у стылі віленскага барока

Зноскі

1. ↑ Напісанне ў адпаведнасці з ТКП 187-2009 (03150) «Спосабы і правілы перадачы геаграфічных назваў і тэрмінаў Літоўскай Рэспублікі на беларускую мову»
2. ↑ Krzywicki J. Stokliszki // Słownik geograficzny… T. XI. — Warszawa, 1890. S. 359.

Спасылкі

• На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Стаклішкес