Шальчынінкелей

Шальчынінке́лей[1] (літ.: Šalčininkėliai, традыцыйная беларуская назва — Малыя Салечнікі) — вёска ў Шальчынінкайскім раёне Вільнюскага павета Літвы. Уваходзіць у склад Шальчынінкайскай сянюніі. Размешчана за 8 км на поўнач ад Шальчынінкая. Насельніцтва на 2011 год — 615 чалавек.

Гісторыя

Вялікае Княства Літоўскае

Упершыню Малыя Салечнікі ўпамінаюцца ў XVII стагоддзі, калі яны ўваходзілі ў склад Віленскага павета Віленскага ваяводства. У гэты час з фундацыі Яна Альфонса Ляцкага тут быў пабудаваны касцёл.

Пад уладай Расійскай імперыі

У выніку трэцяга падзелу Рэчы Паспалітай у 1795 годзе Малыя Салечнікі апынуліся ў складзе Расійскай імперыі, у Віленскім павеце Віленскай губерні.

На 1866 год у Малых Салечніках было 12 будынкаў.

Найноўшы час

У 1920 годзе Малыя Салечнікі апынуліся ў складзе Сярэдняй Літвы, у 1922 годзе — у складзе міжваеннай Польскай Рэспублікі, дзе сталі цэнтрам гміны Віленскага павета Віленскага ваяводства.

Пасля заняцця тэрыторыі ў выніку паходу ў Заходнюю Беларусь у верасні 1939 года ўлады СССР перадалі мястэчка Літве.

• Мястэчка на старых здымках
• Сядзіба, 1914 г.
• Сядзіба, да 1939 г.
• Касцёл, 1925 г.
• Рынак, 1938 г.

Насельніцтва

• XIX стагоддзе: 1866 год — 82 чал., з іх 72 каталікі і 10 іўдзеяў[2]
• XXI стагоддзе: 2011 год — 615 чал.

Славутасці

• Касцёл Святога Юрыя (1770), помнік традыцыйнага драўлянага дойлідства.
• Сядзіба Мяноўскіх (1840-я)

Зноскі

1. ↑ Напісанне ў адпаведнасці з ТКП 187-2009 (03150) «Спосабы і правілы перадачы геаграфічных назваў і тэрмінаў Літоўскай Рэспублікі на беларускую мову»
2. ↑ Wierzbowicz J. Soleczniki // Słownik geograficzny… T. XI. — Warszawa, 1890. S. 49.

Спасылкі

• На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Шальчынінкелей
• Малыя Салечнікі на сайце Radzima.org