Дрычынскі сельсавет (Асіповіцкі раён)

У гэтага паняцця ёсць і іншыя значэнні, гл. Дрычынскі сельсавет.

Дры́чынскі сельсаве́т — адміністрацыйна-тэрытарыяльная адзінка ў складзе Асіповіцкага раёна Магілёўскай вобласці Беларусі. Цэнтр — аграгарадок (да 2010 г. вёска) Дрычын.

Геаграфічнае становішча

Дрычынскі сельсавет размешчаны на паўднёвым захадзе Асіповіцкага раёна. Мяжуе з Дараганаўскім сельсаветам Асіповіцкага, Суцінскім — Пухавіцкага і Дражнаўскім — Старадарожскага раёнаў Мінскай вобласці.

Цэнтр сельсавета знаходзіцца за 29 км ад Асіповіч, у 12 км ад бліжэйшай чыгуначнай станцыі Фалічы Старадарожскага раёна Мінскай вобласці і размешчана на аўтадарозе Асіповічы — Баранавічы.

Гісторыя

Утвораны 20 жніўня 1924 года як Жыцінскі сельсавет у складзе Старадарожскага раёна Слуцкай акругі БССР. Цэнтр — вёска Жыцін. З 9 чэрвеня 1927 года ў складзе Бабруйскай акругі. Пасля скасавання акруговай сістэмы 26 ліпеня 1930 года ў Старадарожскім раёне БССР. Пасля ўвядзення абласнога падзелу 20 лютага 1938 года ў Старадарожскім раёне Мінскай вобласці. 23 чэрвеня 1940 года частка сельсавета (3 населеныя пункты: Арэхава, Зялёная Дуброва, Паўлаўка) увайшла ў склад новаўтворанага Залужскага сельсавета[1]. З 20 верасня 1944 года па 8 студзеня 1954 года ў складзе Бабруйскай вобласці. 23 ліпеня 1957 года цэнтр сельсавета перанесены ў вёску Дрычын, сельсавет перайменаваны ў Дрычынскі[2]. З 25 снежня 1962 года сельсавет у складзе Слуцкага раёна. З 6 студзеня 1965 года ў складзе Асіповіцкага раёна Магілёўскай вобласці.

Прамысловасць і сельская гаспадарка

На тэрыторыі сельсавета размешчаны:

• СВК «Калгас „Імя Чарняхоўскага“»
• Лясніцтва

Сацыяльная сфера

На тэрыторыі сельсавета працуюць: Комплекс сярэдняя школа-дзіцячы сад, СДК і сельскі клуб, урачэбная амбулаторыя і ФАП, чатыры крамы, дзве АТС, дзейнічае Праваслаўная Свята-Міхайлаўская царква.

Насельніцтва

Насельніцтва сельсавета паводле перапісу 2009 года — 785 чалавек[3], з іх 95,0 % — беларусы, 2,3 % — рускія, 1,8 % — украінцы[4].

Па стану на 2011 год пражывае 959 чалавек, з іх працаздольнага насельніцтва — 473, пенсіянераў — 361, дзяцей — 125.

Знакамітыя землякі

• Міхаіл Дзмітрыевіч Верабей, 1930 года нараджэння — Герой Сацыялістычнай Працы, Заслужаны работнік сельскай гаспадаркі Рэспублікі Беларусь узнагароджаны ордэнамі Леніна і Працоўнага Чырвонага Сцяга.
• Сяргей Мікалаевіч Каданчык нарадзіўся ў вёсцы Майсеевічы, з 1928 года служыў у Чырвонай Арміі, у час Вялікай Айчыннай вайны прайшоў шлях ад камандзіра роты да камандзіра палка. Загінуў у 1943 годзе у баях за вызваленне горада Наварасійска. Удастоены звання Героя Савецкага Саюза (пасмяротна).
• Анатоль Уладзіміравіч Мошчын — ураджэнец вёскі Заняцечча, які загінуў у 1982 годзе ў Афганістане падчас праходжання службы ў шэрагах Савецкай Арміі. Узнагароджаны ордэнам Чырвонай Зоркі (пасмяротна). На могілках вёскі Жыцін яму ўсталяваны помнік.

Склад

Дрычынскі сельсавет уключае 10 населеных пунктаў:

• Вялікі Бор — аграгарадок.
• Дрычын — аграгарадок.
• Астроўкі — вёска.
• Дворышча — вёска.
• Жыцін — вёска.
• Заняцечча — вёска.
• Канцы — вёска.
• Крамок — вёска.
• Майсеевічы — вёска.
• Пясчанка — вёска.

Зноскі

1. ↑ Указ Президиума Верховного Совета БССР от 23 июня 1940 г. Об образовании в составе Стародорожского района, Минской области, Залужского и Пастовичского сельсоветов // Сборник законов Белорусской ССР и указов Президиума Верховного Совета Белорусской ССР: 1938-1955 гг. — Мн.: Изд. Президиума Верхов. Совета БССР, 1956. — 347 с.
2. ↑ Рашэнне выканкома Мінскага абласнога Савета дэпутатаў працоўных ад 23 ліпеня 1957 г. // Збор законаў, указаў Прэзідыума Вярхоўнага Савета Беларускай ССР, пастаноў і распараджэнняў Савета Міністраў Беларускай ССР. — 1957, № 7.
3. ↑ Насельніцтва населеных пунктаў Магілёўскай вобласці Беларусі паводле перапісу 2009 года (руск.)
4. ↑ Этнічны склад насельніцтва сельсаветаў Беларусі паводле перапісу 2009 года (руск.)

Літаратура

• Административно-территориальное устройство БССР: справочник: в 2 т. / Главное архивное управление при Совете Министров БССР, Институт философии и права Академии наук БССР. — Минск: «Беларусь», 1985―1987.
• Административно-территориальное устройство Республики Беларусь (1981—2010 гг.): справочник. — Минск: БелНИИДАД, 2012. — 172 с.