Жалудоцкі раён

Жалудо́цкі раён. Існаваў у 1940 — 1962 гг. у Гродзенскай вобласці. Утвораны 15 студзеня 1940 г. у Баранавіцкай вобласці. Цэнтр — г. п. Жалудок. 12 кастрычніка 1940 г. падзелены на 14 сельсаветаў:

• Вангеўскі (з 1961 г. Пескаўскі)
• Гардзеевецкі
• Голдаўскі
• Дзямянавецкі
• Дубраўскі
• Жалудоцкі
• Зачэпіцкі (з 1954 г. Галубоўскі)
• Мажэйкаўскі (з 1954 г. Гасцілаўскі)
• Орлеўскі
• Парэцкі
• Саваўшчынскі (з 1954 г. Доўгаўскі)
• Сароцкі
• Халечынскі (з 1954 г. Агародніцкі).
• Ходаравецкі

З 20 верасня 1944 года ў Гродзенскай вобласці. 13 лютага 1960 года да раёна далучаны Рудаяварскі сельсавет з Дзятлаўскага раёна[1]. 17 красавіка 1962 года раён ліквідаваны г. п. Жалудок і 8 сельсаветаў перададзены Шчучынскаму, 2 — Дзятлаўскаму, 3 — Лідскаму, 1 — Мастоўскаму раёнам.

Літаратура

• Жалудоцкі раён // Энцыклапедыя гісторыі Беларусі: У 6 т. Т. 3. Гімназіі — Кадэнцыя / БелЭн; Рэдкал.: Г.П.Пашкоў (гал. рэд.) і інш.; Маст. Э.Э.Жакевіч. — Мн.: БелЭн, 1996. — 527 с.: іл. – С. 363. — ISBN 985-11-0041-2.
• Административно-территориальное устройство БССР: справочник: в 2 т. / Главное архивное управление при Совете Министров БССР, Институт философии и права Академии наук БССР. — Минск: «Беларусь», 1985―1987.

1. ↑ Рашэнне выканкома Гродзенскага абласнога Савета дэпутатаў працоўных ад 13 лютага 1960 г. // Збор законаў, указаў Прэзідыума Вярхоўнага Савета Беларускай ССР, пастаноў і распараджэнняў Савета Міністраў Беларускай ССР. — 1960, № 4.