Краснабярэжжа

Краснабярэ́жжа[1] (трансліт.: Krasnabiarežža, руск.: Краснобережье, да 30 ліпеня 1964 года Зло́дзін) — вёска ў Лельчыцкім раёне Гомельскай вобласці. Уваходзіць у склад Ударненскага сельсавета.

Знаходзіцца на левым беразе ракі Убарць, на аўтамабільнай дарозе Лельчыцы — Мазыр (Р36), за 14 км на паўночны ўсход ад раённага цэнтра Лельчыцы, за 50 км ад чыгуначнай станцыі Ельск. Злодзін уваходзіць у склад Ударнянскага сельсавета, у складзе камунальнага сельскагаспадарчага прадпрыемства «Ударнае».

Назва

Першапачатковы айконім Злодзін, магчыма, замацаваўся ў выніку абвінавачвання тамтэйшых жыхароў у крадзяжы суседскай маёмасці альбо ліхадзействе. Так, паводле мясцовага падання, у пані, якая некалі тут праязджала, прапала футравая муфта для рук і яна абвінаваціла ў прапажы мясцовых жыхароў, за якімі і замацавалася мянушка «злодзеі».

Чырвонабярэжжа — назва-сімвал, своеасаблівая пазнака савецкага часу. Замена ранейшай назвы сяла на новую дыктавалася таксама эстэтычнымі меркаваннямі.

Гісторыя

Вядомы з 1650 года. Першае пісьмовае ўпамінанне — 25 красавіка 1650 года ў падараванні рэвізора Фларыяна Вышымірскага зямельных уладанняў Лельчыцкай царкве, паводле якога «сяло Злодзін адносіцца да Лельчыцкай парафіі, таму яно павінна адносіцца і да яе царквы».

Яшчэ адно ранняе ўпамінанне датуецца 30-м кастрычніка 1680 года: «Имение Снядынщизна граничит с Злодином поджуравским мохом в Передельно, с Передельной с иным бором, до грунтов селения Манчина, миль две от Манчиц, с теми же злодинцами от болота Петрушецкого в град болото, рукавицы в семские Лозы, вверх Рубильской грады, в Хизельное озеро, и Лозах у Васильевого дуба, чрез реку Уборть, до пяты грунтов села Мойсеевич»[2].

1911 год: Будаўніцтва дамбы і моста на Злодзінскай грэблі ў пойме Убарці. Згодна з планам школьнай сеткі, у Лельчыцкай воласці адкрыта Злодзінскае земскае вучылішча.

У 1925 годзе ў Злодзіне ўжо працавала беларускамоўная школа.

У 1930 годзе быў створаны калгас «X з’езд Саветаў».

У ліпені 1943 года нямецка-фашысцкія захопнікі загубілі 55 жыхароў.

30 ліпеня 1964 года Злодзін перайменаваны ў Краснабярэжжа[3].

Насельніцтва

• 1778 год — 27 двароў
• 1838 год — 86 жыхароў
• 1909 год — 44 двары, каля 300 жыхароў
• 1917 год — 72 двары, 388 жыхароў
• 1940 год — 96 двароў, 485 жыхароў
• 1998 год — 165 двароў, 435 жыхароў
• 2000 год — 168 двароў, 448 жыхароў

Інфраструктура

Лесапільня. Базавая школа, клуб, бібліятэка, дзіцячы сад, фельчарска-акушэрскі пункт, аддзяленне сувязі, сталовая, 2 крамы.

Зноскі

1. ↑ Назвы населеных пунктаў Рэспублікі Беларусь: Гомельская вобласць: нарматыўны даведнік / Н. А. Багамольнікава і інш.; пад рэд. В. П. Лемцюговай. — Мн.: Тэхналогія, 2006. — 382 с. ISBN 985-458-131-4 (DJVU).. Сустракаецца таксама варыянт Чырвонабярэ́жжа, Зла́дзін, Зло́дзін, м.
2. ↑ Нацыянальны гістарычны архіў Беларусі. Ф. 120. Воп. 1. А. з. 917. А. 21 адв.-22; Ф. 1728. Воп. 1. А. з. 13.
3. ↑ Указ Прэзідыума Вярхоўнага Савета Беларускай ССР Аб перайменаванні некаторых населеных пунктаў Беларускай ССР ад 30 ліпеня 1964 г. // Збор законаў, указаў Прэзідыума Вярхоўнага Савета Беларускай ССР, пастаноў і распараджэнняў Савета Міністраў Беларускай ССР. — 1964, № 23 (1063).

Літаратура

• Гарады і вёскі Беларусі: Энцыклапедыя. Т. 2, кн. 2. Гомельская вобласць / С. В. Марцэлеў; Рэдкалегія: Г. П. Пашкоў (галоўны рэдактар) і інш. — Мн.: БелЭн, 2005.
• Хроніка Убарцкага Палесся / Аўтар-укладальнік А. І. Атнагулаў; Навук.рэд. В. Л. Насевіч. — Мн.: Тэхналогія, 2001. 496 с.: іл. ISBN 985-459-051-2

Спасылкі

• Чырвонабярэжжа на інтэрнэт-партале Лельчыц
• На Вікісховішчы пакуль няма медыяфайлаў па тэме, але Вы можаце загрузіць іх