Лыцавічы

Лы́цавічы[1] (трансліт.: Lycavičy, руск.: Лыцевичи) — аграгарадок у Вілейскім раёне Мінскай вобласці. Уваходзіць у склад Іжскага сельсавета. На 2012 год 182 двары, 497 жыхароў, з іх працаздольных — 347.

Цэнтральная сядзіба ААТ «Чурлёны», кіраўнік Пётр Мікалаевіч Міргалоўскі.

Гісторыя

У 1938 — вёска ў Вішнеўскай вясковай гміне Свянцянскага павета. 74 двары, 383 жыхары.

У 1939 — у складзе Куранецкага раёна Вілейскай вобласці БССР. Цэнтр Чурлёнскага сельсавета (ад 1959 далучаны да Іжанскага сельскага савета.

У 2003 годзе ў вёсцы было 170 двароў, 538 жыхароў[2]. З 2008 года аграгарадок.

Вядомыя асобы

• Іосіф Міхайлавіч Сцепановіч, беларускі вучоны ў галіне батанікі. Старшыня тэрміналагічнай камісіі Рады Таварыства беларускай мовы[2].

Памятныя мясціны

• Паравы млын 1926 года
• Былы панскі гараж, гаспадарчыя пабудовы, сядзібны парк

Культавыя ўстановы

• Капліца ў гонар праведнай Ганны (асвечаная ў 2012 годзе)

Зноскі

1. ↑ Назвы населеных пунктаў Рэспублікі Беларусь: Мінская вобласць: нарматыўны даведнік / І. А. Гапоненка, І. Л. Капылоў, В. П. Лемцюгова і інш.; пад рэд. В. П. Лемцюговай. — Мн.: Тэхналогія, 2003. — 604 с. ISBN 985-458-054-7. (DJVU). Сустракаецца таксама варыянт Лы́чавічы
2. 1 2 С.В.Барыс, А.В.Рогач. Нарачанка і яе берагі // . — Мн.: Выдавец Зміцер Колас, 2013. — С. 373-381. — 712 с. — 99 экз. — ISBN 978-985-6992-37-0.

Літаратура

• С.В.Барыс, А.В.Рогач. Нарачанка і яе берагі // . — Мн.: Выдавец Зміцер Колас, 2013. — С. 373-381. — 712 с. — 99 экз. — ISBN 978-985-6992-37-0.

Спасылкі

• Licewicze // Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich. — Tom V (Kutowa Wola — Malczyce), 1884. — S. 207 (польск.)
• На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Лыцавічы