Любчанскі раён

Лю́бчанскі раён — адміністрацыйна-тэрытарыяльная адзінка ў БССР у 1940—1956 гг. Утвораны 15 студзеня 1940 г. у складзе Баранавіцкай вобласці, з 8 студзеня 1954 г. у Гродзенскай вобласці. Цэнтр — вёска (з 12 кастрычніка 1940 года гарадскі пасёлак) Любча. Плошча раёна 0,6 тыс. км² (1941).

12 кастрычніка 1940 года падзелены на 12 сельсаветаў:

• Асташынскі
• Ацмінаўскі
• Вераб’евіцкі
• Вераскаўскі
• Галынскі
• Дзяляціцкі
• Зенявіцкі
• Купіскі
• Лаўрышаўскі
• Нягневіцкі
• Харосіцкі
• Шчорсаўскі.

16 ліпеня 1954 года скасаваны Вераб’евіцкі, Дзяляціцкі і Харосіцкі сельсаветы[1].

17 снежня 1956 года раён скасаваны, яго тэрыторыя далучана да Навагрудскага раёна[2].

Зноскі

1. ↑ Указ Президиума Верховного Совета Белорусской ССР от 16 июля 1954 г. Об объединении сельских советов Гродненской области // Сборник законов Белорусской ССР и указов Президиума Верховного Совета Белорусской ССР: 1938—1955 гг. — Мн.: Изд. Президиума Верхов. Совета БССР, 1956. — 347 с.
2. ↑ Указ Прэзідыума Вярхоўнага Савета БССР Аб ліквідацыі некаторых раёнаў Беларускай ССР ад 17 снежня 1956 г. // Збор законаў, указаў Прэзідыума Вярхоўнага Савета Беларускай ССР, пастаноў і распараджэнняў Савета Міністраў Беларускай ССР. — 1956, № 12.

Літаратура

• Любчанскі раён // Энцыклапедыя гісторыі Беларусі: У 6 т. / Беларуская Энцыклапедыя; Рэдкал.: М. В. Біч і інш.; Прадм. М. Ткачова; Маст. Э. Э. Жакевіч. Т. 4: Кадэты—Ляшчэня. — Мн.: БелЭн, 1996. — 431 с. — С. 415. — ISBN 985-11-0100-1.
• Административно-территориальное устройство БССР: справочник: в 2 т. / Главное архивное управление при Совете Министров БССР, Институт философии и права Академии наук БССР. — Минск: «Беларусь», 1985―1987.