Туча

Ту́ча[1] (трансліт.: Tuča, руск.: Туча) — аграгарадок у Клецкім раёне Мінскай вобласці. Уваходзіць у склад Кухчыцкага сельсавета.

Гісторыя

У часы Вялікага Княства Літоўскага вёска адносілася да Новагародскага ваяводства, а пасля падзелаў Рэчы Паспалітай стала ўваходзіць у склад Слуцкага павета Мінскай губерні Расійскай імперыі.

На працягу стагоддзяў вёска Туча (каля Клецка) бесперапынна (да 1939) была ўладаннем старажытнага шляхецкага роду Яленскіх гербу «Корчак». Дзесьці ў пачатку 1630-х упершыню ва ўладанне роду вёскі Дунайчыцы і Туча набыў польны стражнік Вялікага Княства Літоўскага Павел Тэадоравіч Яленскі. Маёнтак Туча (разам з Дунайчыцамі, Капаткевічамі, Людзяневічамі і Лучыцамі) стаў адной з сядзіб Яленскіх, якія мелі значныя маёнткі ў Новагародскім ваяводстве і Мазырскім павеце, дзе займалі высокія земскія пасады і адосіліся да рэгіянальнай эліты.

Пасля Паўла Яленскага вёскі Туча і Дунайчыцы перайшлі да яго сына Яна Паўлавіча Яленскага, мазырскага земскага пісара, а пасля мазырскага земскага суддзі, які выбіраўся ад Мазырскага павета паслом на элекцыйныя соймы (1669, 1674) і дэпутатам (1726) у Трыбунал ВКЛ. Ад Яна вёска перайшла да яго сына Антона-Даджыбога Янавіча Яленскага, мазырскага падчашага (1702—1731), а пасля да ўнука — новагародскага кашталяна (1780—1795) Гедэона Антонавіча Яленскага (1712—1798), які пабудаваў у Дунайчыцах (побач са старым і маленькім мураваным, атрымаўшым пазней назву «кашталянка») новы драўляны атынкаваны і пакрыты гонтай класіцыстычны палац. І ў Тучы Яленскія ў канцы XVIII ст. пабудавалі пакрыты гонтай мураваны палац у стылі класіцызм з порцікам, упрыгожаным чатырма іанічнымі калонамі. Каля палаца быў разбіты парк, перад палацам быў пасаджаны газон і траўнік, а таксама пабудавана ўяздная брама з алеяй дрэў да палаца.

На працягу XIX ст. вёска належала розным прадстаўнікам роду Яленскіх.

Пасля Рыжскага мірнага дагавора (1921) вёска апынулася ў складзе Другой Рэчы Паспалітай і належала Марыяну-Казіміру Казіміравічу Яленскаму (1864—1922). Яе апошняй уладальніцай была жонка графа Андрэя Мяльжынскага — графіня Ядвіга Мяльжынская (1914—?), дачка Марыяна-Казіміра Казіміравіча Яленскага (1864—1922) і яго жонкі Марыі Кончы (1876—1941).

У 1939 вёска, як і іншая тэрыторыя паўночна-ўсходніх ваяводстваў Другой Рэчы Паспалітай (Заходняя Беларусь), увайшла ў склад БССР, маёнтак быў канфіскаваны савецкай уладай.

Да 28 мая 2013 года вёска ўваходзіла ў склад Тучанскага сельсавета[2].

Славутасці

У Тучы захаваліся фрагменты комплексу былой сядзібы Яленскіх: сядзібны дом, вадаёмы, фрагменты парку, рэшткі гаспадарчых пабудоў i спіртзавода (апошняя чвэрць XVIII — пачатак XX ст.).

У снежні 2011 г. увесь сядзібна-паркавы комплекс Яленскіх у Тучы на аўкцыёне быў набыты італьянска-беларускай кампаніяй «Дольчэ Аўта», якая паводле дамоўленасці павінна аднавіць сядзібу ў першасным выглядзе і стварыць там турыстычны аб’ект.

• Сядзібны дом
• Драўляны свіран
• Кузня
• Спіртзавод

Вядомыя асобы

• Гедэон Антонавіч Яленскі (1712—1798) — новагародскі кашталян (1780—1795)

Зноскі

1. ↑ Назвы населеных пунктаў Рэспублікі Беларусь: Мінская вобласць: нарматыўны даведнік / І. А. Гапоненка, І. Л. Капылоў, В. П. Лемцюгова і інш.; пад рэд. В. П. Лемцюговай. — Мн.: Тэхналогія, 2003. — 604 с. ISBN 985-458-054-7. (DJVU). Сустракаецца таксама варыянт Ту́чы, мн. (каля Тучо́ў)
2. ↑ «Об изменении административно-территориального устройства районов Минской области». Решение Минского областного Совета депутатов от 28 мая 2013 г. № 234 Архівавана 31 сакавіка 2016. (руск.)

Літаратура

• Aftanazy, R. Dzieje rezydencji na dawnych kresach Rzeczypospolitej : w 11 t. / R. Aftanazy. — Wrocław — Warszawa — Kraków : Zaklad im. Ossolinskich Wyd-wo, 1991. — Cz. 1. Wielkie księstwo Litewskie. Inflanty. Kurlandia. — T. 2. Województwa brzesko-litewskie, nowogródzkie. — 474 s.

Спасылкі

• На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Туча
• Глобус Беларусі: Туча // globustut.by
• Сядзіба Яленскіх у Тучы // radzima.org
• Кто купил заброшенные шляхетские усадьбы в Вилейском и Поставском районах? // govorim.by
• По мнению Министерства культуры, разрушенная усадьба Чечотов стоит дороже замка в Венгрии Архівавана 4 сакавіка 2016. // belarus.tio.by