Бечы
Бе́чы[1] (трансліт.: Biečy, руск.: Бечи) — вёска ў Жыткавіцкім раёне Гомельскай вобласці. Уваходзіць у склад Азяранскага сельсавета.
На поўдні нацыянальны парк «Прыпяцкі».
Геаграфія
Размяшчэнне
За 36 км на поўдзень ад раённага цэнтра і чыгуначнай станцыі Жыткавічы (на лініі Лунінец — Калінкавічы), 269 км ад Гомеля.
Транспартная сетка
Транспартныя сувязі па прасёлкавай, затым аўтамабільнай дарозе Тураў — Лельчыцы. Планоўка складаецца з 2 прасталінейных, шчыльна размешчаных вуліц, блізкіх да шыротнай арыентацыі. Забудова драўляная, сядзібнага тыпу.
Гісторыя
Выяўленае археолагамі гарадзішча ранняга жалезнага стагоддзя (у 1 км на поўдзень ад вёскі) сведчыць пра засяленне гэтых месцаў з даўніх часоў. Паводле пісьмовых крыніц вядомая з XVIII стагоддзя як паселішча ў Мазырскім павеце Менскага ваяводства Вялікага Княства Літоўскага. Пасля 2-га падзела Рэчы Паспалітай (1793 год) у складзе Расійскай імперыі. У 1811 годзе валоданне казны. У 1834 годзе ў Тураўскім казённым маёнтку.
У 1930 годзе арганізаваны калгас «Дзень ураджая», працавала гамарня. Падчас Вялікай Айчыннай вайны ў ліпені 1943 года нямецкія акупанты спалілі 76 двароў і забілі 27 жыхароў. Падчас наступу савецкіх войскаў мясцовы жыхар А. А. Ярмоленка правёў па малапрыкметных сцяжынках праз цяжкапраходныя балоты батальён савецкіх салдат у тыл суперніка, чым дапамог разграміць варожы гарнізон у вёсцы. За адвагу ў баю, знаходлівасць і дапамогу Чырвонай Арміі А. А. Ярмоленка быў узнагароджаны ордэнам Чырвонай Зоркі. Вызвалена 21 сакавіка 1944 года. 25 жыхароў загінулі на франтах. Паводле перапісу 1959 года ў складзе калгасу «Савецкая Беларусь» (цэнтр — вёска Азяраны). Дзейнічае бібліятэка.
Насельніцтва
Колькасць
- 2004 год — 74 гаспадаркі, 141 жыхар.
Дынаміка
- 1811 год — 18 двароў.
- 1816 год — 62 жыхара.
- 1834 год — 24 двары, 156 жыхароў.
- 1897 год — 45 двароў 236 жыхароў (паводле перапісу).
- 1917 год — 351 жыхар.
- 1925 год — 85 двароў.
- 1940 год — 312 жыхароў.
- 1959 год — 474 жыхара (паводле перапісу).
- 2004 год — 74 гаспадаркі, 141 жыхар.
Вядомыя асобы
- Мікалай Міхайлавіч Паграноўскі (нар. 1952) — беларускі мастацтвазнавец, мастацкі крытык, куратар і галерыст.
- Уладзімір Іванавіч Торчык (нар. 1954) — вучоны ў галіне інтрадукцыі і зялёнага будаўніцтва.
Зноскі
- ↑ Назвы населеных пунктаў Рэспублікі Беларусь: Гомельская вобласць: нарматыўны даведнік / Н. А. Багамольнікава і інш.; пад рэд. В. П. Лемцюговай. — Мн.: Тэхналогія, 2006. — 382 с. ISBN 985-458-131-4 (DJVU).
Літаратура
- Гарады і вёскі Беларусі: Энцыклапедыя. Т.1, кн.1. Гомельская вобласць/С. В. Марцэлеў; Рэдкалегія: Г. П. Пашкоў (галоўны рэдактар) і інш. — Мн.: Белэн, 2004. 632с.: іл. Тыраж 4000 экз. ISBN 985-11-0303-9 ISBN 985-11-0302-0
Спасылкі
- На Вікісховішчы пакуль няма медыяфайлаў па тэме, але Вы можаце загрузіць іх
Катэгорыя·Населеныя пункты Беларусі з насельніцтвам з Вікідадзеных Катэгорыя·Населеныя пункты Жыткавіцкага раёна Катэгорыя·Населеныя пункты паводле алфавіта
Змесціва гэтай старонкі з праектаў амерыканскага фонда «Вікімедыя» дасяжнае пад сукупнай ліцэнзіяй CC BY-SA 3.0 і GFDL.